Λουκάς Λιάκος
αστικό πηγάδι καταμεσίς στον κεντρικό
με από πάνω πρόχειρες σανίδες
όπου το πρωί κάθεται ένας εργάτης
και τρώει άπλυτες φράουλες
ενώ το καλοκαίρι περνάει τακ τακ τις μικρές ώρες
το κορίτσι που τολμάει
Κ.Α

Παρασκευή 4 Ιουλίου 2014

Σαίξπηρ, Μακμπέθ (Πράξη V, σκηνή V) Μετάφρ. Παύλος Μάτεσις

Μακμπέθ:

Την αύριον, ή επαύριον΄ κι αυτήν άλλη αύριον παραμονεύει,
με άδειο ήχο έρποντας από το ένα σήμερα στο άλλο
ως την έσχατη συλλαβή του χαρτογραφημένου χρόνου΄
και όλα μας τα χθες, λαμπάδες: να φωτίζουν τις μάζες των αφρόνων
στην κάθοδό τους προς τον τεφρό θάνατο. Σβήσου, σβήσου, ζωής ολίγης φλόγα.
Φάντασμα πλανόδιο ο βίος, μικρής μοίρας θεατρίνος,
που φωνασκεί και ματαιολογεί επί σκηνής
κι ύστερα μνήμη πια καμία δεν θα τον φιλοξενίσει.
Η ζωή: παραμύθι ειπωμένο από ηλίθιον, γεμάτο ήχους της μανίας
και νόημά της το μηδέν.


Τρίτη 1 Ιουλίου 2014

Irene Papas - ASMA ASMATON (English Subtitles)



















   
ΤΟ ΚΕΧΡΙΜΠΑΡΕΝΙΟΚΟΜΜΑΤΙ
Γράφω για το καιρό που ζούσε το κεχριμπαρένιο κομμάτι στη δίψα
τετράγωνο στόμα ενός πάρκου μολυβένια παιδιά
εκθέματα μουσείου στο διασυρμό τους στη σκάλα 
της παραμυθίας άγγελοι νεκροί τα δικά μας παιδιά δε χαμογελούν
αγόρια κορίτσια σάρκες πανιά χειρουργεία
μας βλέπουν και τα μάτια τους είναι κενά από ψυχή είναι αφόρητοι μάγοι
δε μπορώ να τα αντικρίζω τα παιδάκια του πάρκου τις κλωστές απ’ τα σπλάχνα
κυανά βαμμένα κούκλες από θειάφι και μούχλα που ‘φύγαν
οι ευτυχίες στα πρόσωπά τους
είναι καμπάνες που χτυπούν σαν ονείρωξη
είναι οι σειρήνες τα σοκάκια και οι γύρες
ας σιωπήσουν οι τοίχοι
ανάλαφρα τη λέξη μου γράφω.
Λουκάς Λιάκος, από ανέκδοτη συλλογή.

Μιχάλης Κατσαρός - Αντισταθείτε (1983)