Λουκάς Λιάκος
αστικό πηγάδι καταμεσίς στον κεντρικό
με από πάνω πρόχειρες σανίδες
όπου το πρωί κάθεται ένας εργάτης
και τρώει άπλυτες φράουλες
ενώ το καλοκαίρι περνάει τακ τακ τις μικρές ώρες
το κορίτσι που τολμάει
Κ.Α

Τετάρτη 24 Σεπτεμβρίου 2014

Ένωση

Σφαγή
η μεταμόρφωση σε κόκκινο ένδυμα
ένα μαχαίρι τρελό αδέσποτο
Ζιζάνιο
το αίμα γυρνά σε σκοτεινά σημεία
ανάκατο σε λίμνες ανοχής
Χωματερές
εκεί που γεννούν και υποκρίνονται
βελόνες και κομμένοι ιστοί
Χείλη
λεπίδες ξανά μονομαχούν
σαδιστικά πάνω σε λευκά κρέατα
Τάξη
αν η αγκαλιά σου είναι τέλεια
τείνοντας σε ακινησία.

Δευτέρα 1 Σεπτεμβρίου 2014

Σε ανάμνηση. 

Μάζεψα το λαχανιασμένο άρωμα της νύχτας 
τη μυρωδιά σου νωρίς έμβρυο 
έφυγα με ήσυχη ζωή 
ελπίδα. 

Έκλαψα εύκολα 
μου χαμογέλασες 
έκανε κρύο 
η μουσική σταματούσε στον τοίχο απέναντι 
κι έτσι σε είχα ανάγκη. 

Μια φωνή μου έφερε τελικά ηρεμία 
μια μελωδία που πήγαζε από βαθύτερα μάτια 
ευάλωτα κρυφοκοιτάζαν 
σε ανάμνηση της ψυχής μου. 

Λουκάς Λιάκος, "Στο Δεύτερο Κόσμο η Μοίρα, Ενδυμίων