Λουκάς Λιάκος
αστικό πηγάδι καταμεσίς στον κεντρικό
με από πάνω πρόχειρες σανίδες
όπου το πρωί κάθεται ένας εργάτης
και τρώει άπλυτες φράουλες
ενώ το καλοκαίρι περνάει τακ τακ τις μικρές ώρες
το κορίτσι που τολμάει
Κ.Α

Audre Lorde

Το τραγούδι της κίνησης

Έχω μελετήσει τις σφιχτές μπούκλες στο πίσω μέρος του λαιμού σου

φεύγουν μακριά από μένα
πέρα από τον θυμό ή την αποτυχία
το πρόσωπό σου στο σούρουπο μου μαθαίνει τη λαχτάρα
για πρωϊνά και ευχές που μέστωσαν
και πάντοτε λέγαμε αντίο
πίνοντας τον καφέ μας πλάϊ στο αίμα και πλάϊ στο κόκκαλο 
πριν τελικά ορμήσουμε σε έναν ανελκυστήρα που ανεβαίνει
αντίθετες κατευθύνσεις
δίχως αποχαιρετισμούς.

Μην με θυμάσαι σαν γέφυρα κι ούτε σαν στέγη

σαν τον δημιουργό των θρύλων
κι ούτε σαν μια παγίδα
είμαι μια πόρτα σε τούτο τον κόσμο
όπου μαύροι και λευκοί υπάλληλοι
κρέμονται στην άκρη της ομορφιάς 
μέσα σε ανελκυστήρες πέντε η ώρα το πρωί
τραβώντας τους ώμους τους 
για να αποφύγουν μιαν άλλη σάρκα
και τώρα
υπάρχει κάποιος να μιλήσει γι 'αυτούς
φεύγει μακριά μου στο αύριο
σε πρωϊνά και σε ευχές που μέστωσαν
το αντίο σου είναι υπόσχεση που αστράφτει
στου τελευταίου αγγέλου το χέρι
ανεπιθύμητη προειδοποίηση
για την άμμο που έχει χαθεί μπροστά μας
κι όμως ανταμειφθήκαμε με ταξίδια
ο ένας μακριά από τον άλλον
με πόθο
σε πρωϊνά μονάχοι
όπου η δικαιολογία και η αντοχή σμίγαν
να πάρουν απόφαση.

Μην με θυμάσαι

σαν καταστροφή
κι ούτε σαν τον φύλακα των μυστικών
είμαι μια φίλη σου συνεπιβάτης σε βαγόνι ζώων
σε βλέπω
να φεύγεις σιγά-σιγά μακριά από το κρεβάτι μου
λέγοντάς μου πως δεν μπορούμε πια να χάνουμε χρόνο
μονάχα τον εαυτό μας.

"Audre Lorde, Movement Song, From a Land Where Other People Live" μτφρ: Λουκάς Λιάκος

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου