Σε ανάμνηση. 

Μάζεψα το λαχανιασμένο άρωμα της νύχτας 
τη μυρωδιά σου νωρίς έμβρυο 
έφυγα με ήσυχη ζωή 
ελπίδα. 

Έκλαψα εύκολα 
μου χαμογέλασες 
έκανε κρύο 
η μουσική σταματούσε στον τοίχο απέναντι 
κι έτσι σε είχα ανάγκη. 

Μια φωνή μου έφερε τελικά ηρεμία 
μια μελωδία που πήγαζε από βαθύτερα μάτια 
ευάλωτα κρυφοκοιτάζαν 
σε ανάμνηση της ψυχής μου. 

Λουκάς Λιάκος, "Στο Δεύτερο Κόσμο η Μοίρα, Ενδυμίων